Niemand kan voorspellen hoe lang het coronavirus ons nog van reizen zal weerhouden, maar dát we ooit weer zullen gaan, staat als een paal boven water. Hoe ervaren onze trouwe HartbrugReizigers deze tijd? Wat missen ze het meest aan het reizen en welke andere manieren hebben ze gevonden om hun horizon toch nog een beetje te verbreden? We vroegen het drie van hen.

Che Chow Li (71) is er het type niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Na zijn pensioen kreeg hij angina pectoris: pijn op de borst die meestal wordt veroorzaakt door vernauwing in de kransslagaders. Later trad dit nog eenmaal op, waarna vijf stents werden geplaatst. “Sindsdien leef ik voor mijn gevoel al negen jaar in reservetijd en geniet ik van iedere dag. Er zijn zo veel mensen die voornamelijk mopperen op van alles en nog wat, maar daar kan ik niet tegen. We moeten ons nu eenmaal schikken in deze coronatijd, het is niet anders.”

De vakanties met HartbrugReizen heeft Che Chow Li gemist, maar hij beschouwt ze wél als een luxe. “Samen met mijn vrouw Carla (72) ben ik in de afgelopen jaren mee geweest naar Spanje, België en Slovenië. Vorig jaar hadden we nog eens drie reizen gepland staan, maar die gingen door corona helaas niet door. Ik ga al mijn hele leven graag naar het buitenland, maar aangezien de angina pectoris beide keren in het buitenland optrad, durfde mijn vrouw een vakantie over de grens niet meer aan. Daarom zijn de HartbrugReizen ons zo uitstekend bevallen: het geeft enorm veel rust dat er altijd iemand is op wie je kunt terug vallen. Alles is altijd keurig geregeld en waar we ook gaan, er gaat altijd een AED mee. Gelukkig hebben wij het nog nooit meegemaakt dat die gebruikt moest worden, maar het geeft een veilig gevoel.”